bir korkaklık.

bir korkaklık var üzerimde.
üzerimizde.
herkes birbirinden korkar olmuş.
korkarcasına.
kimse nedenini bilmeden korkuyor,
sevmekten, sevilmekten..
ve daha nicesi
fazlasını yapamıyor son zamanlarda insan
gittikçe yorulmuşcasına.
bir şey yapmadığındandır bu.
korkuyorlar, korkuyoruz bir şey yapmaya
özellikle de sevmeye.
bazense sevilmeye.
bazen seversek diye korkuyoruz.
varsa kalbimizde birisi,
kaybederim korkusu..
sanki benimmiş gibi.
sanki onunmuşum gibi.
evet korkuyoruz.
korkumuzun nedenini öğrenmekten bile korkuyoruz.







bazen korkumuzu unutup,
ne var ne yok döküyoruz ortaya
sevgimizi
hislerimizi
düşlerimizi
hayallerimizi.
sonra ne mi oluyor ?
yine korkuyoruz.
sonunu bilemeden..

uğur karadeniz

başkalarının hayatlarına bir nevi çomak sokun..

evet net bir başlık.

bazenle başlayıp, zatenle bitireceğim umarım.

bazen bir insan bir işi yaparken neden yaptığını merak ederiz.

bazende nasıl yaptığını.

neden yaptığını.

ne zaman yaptığını gibi.

anlayın işte.

bazen sadece 5n 1k.

evet.

bazen gerçekten çomak sokarız,

bazılarının işine,

bazılarının hayatına,

bazılarının ilişkilerine,

bazılarının yediklerine içtiklerine..

bazılarının ise...

ama anlamayız.

çomak soktuğumuzun farkında bile olmayız.

fakat bir başkası çomak sokarsa,

emin olun daha önce hiç yapmamış gibi tepki veririz.

çünkü üstünüz,

birbirimizden..

neyimizleyse artık...

zaten bir çomak sokulmuş bireyleriz.

hayattan, okuldan, aşktan, yaşamdan, aileden, geçmişten, gelecekten tam emin değilim..

zaten..

uğur karadeniz