kahve.

Bir nevi yalnızlık yoldaşı. Düşünürken, kitap okurken, çalışırken , yorgunluğa karşı ayakta tutan, uyumak için bir nebzede olsa yardım eden, vs. vs.

Biraz da kod yazarken. Aslında kod yazarken yukarıdakilerin bir çoğunu aynı anda yapıyoruz. Bazen o kadar çok dalıyoruz ki, sayfalarca yazdığımızın farkında olamıyoruz. Halbuki toplamda bir kaç satır. Çünkü o birkaç satır için, birçok satırı yazıp, yazıp siliyoruz. Tıpkı insanlara verdiğimiz değer gibi. 

Bunların birçoğunu düşünmemi sağlayan, düşünmemizi sağlayan -belki- kahvedir kendimce, bence.

Ve bir o kadar da, bazen...

Kahvenin her yudumunda, düşünceden düşünceye atlarken, birazda o.

Kahveyi, tabiri yerindeyse "Sek İçin.". Bulaştırmayın başka bir tat ile. Saf olarak anlayın onu. Saf olarak tartışın onunla. Saf olarak bağ kurun onunla. Saf olarak kod yazın onunla. Unutmayın ki, önemli olan çok kod satırı değil, öz kod satırlarıdır...

Kahve bu;

Ne yapacağı, ne yaptıracağı, ne düşündüreceği, nasıl ayakta tutacağı, nasıl bağlanılanacağını, kendisi bilendir kahve. Ona saygıyla yaklaşmak gerek. Birazda finansal gücü var nasıl olsa. Bazıları sırf bunun için...

Siz yinede, size kattıklarından dolayı ona saygı duyun. Tıpkı benim kahveyle olan bazensizliklerime; bazenlerime..

He bu arada, yanında azıcık çikolata. Bilmem anlatabildim mi ?

uğur karadeniz