bayat bazensizlik

İşte bu sefer farklı..

Aslında aynı..

Çünkü birikmişlik var içinde.. Klavyeme bakmadan yazdıklarımın birikmişliği. Bazense sildiklerimin..

Yeni bir senenin başladığına işaret ederekten. 

Bazenler uğruna. Bazensizlik tatlarına.

Tadabildiğimiz bazensizliklere.

Tadamadığımız "aman boşverlere."

Birikmişlik var bu sefer. 

Bayatlamış olanlar var.

Tazelenmeye yüz tutmuş;

Sevgiler, sevgicikler.

Bir o kadar da masum. 

Bazen yalnış yazıp düzeltmek korkusuna.

Bazen ise yazdıklarımızın yanlış olduğuna,

Kabullenmek gerektiğine,

Bazenlere..

En iyisi mi ?

Saçmalayın gitsin.

Saçmaladıkça insan açılır. Çorap söküğü misali.

Elbet biter, ama yinede rahatlar insan..

Bazen birikmişlikler, aklınızdan sırası belli olmadan geçer.

Rastgele deriz ya buna.

Yok işte öyle değil. Aklımızın, daha doğrusu bizim..

Nasıl olmasını, nasıl hatırlamamızı istediklerimize dair olanlara..

Bir taraftan yazarken, diğer taraftan okunur mu acaba diye,

Yazmamak korkusuna.

Bayatlayan bazenler,

Ardı kesilmeyen zatenler.

Bir o kadar da

Bazensizlikler..

ve;

yine başı sonu saçma sapan dolu birkaç kelime birikintisi,

yine bir başka saçmalama ayini..

uğur karadeniz

bazensizliklerden..

Bir bazensizlik anısına kapılmak vardır hayatta. En azından benim için.. Yani..

Kelimeleri bir araya getirip de kuramadığım bir iki cümle dahi, bazen içimde o kelimelerle yaşıyormuşcasına.. Yani bildiğim, bilmediğim hesabı. İşte tam o anda diyorum ki; "Acaba ? Bazen de..".. Hep bir yüklem kaybı, özne eksikliği.. Nedir bunun çaresi ki ? Daha doğrusu sebebi nedir ? Sebebini bulmadan çare arıyorum acaba ondan mı ?

Bazense sadece bir hiç bakışı.

Bazen bazı şeylere ara vermek gerek,
Sırf şu eylemi gerçekleştirmek uğruna olsa bile;
Özleyebilmek..

Sadece mesafe koymak değildir ya hani,
Ne kadar uzak olursa olsun değişmiyor ya,
He işte tam oralarda bir yerde;
Dur fazla gitme..

Bazen tek istek sarılabilmek.
Bazen ise sarsılabilmek.
Bazensizlikte kalabilmek;
Zaten bazensizlikte değil midir, tek istekler..

Ve;
Bir çoğu da birer birer.
Özleyebilmek gerek.
Özlemeyi bilmek gerek.

Bazen gereğinden fazla gerek.
Bazense sadece bir hiç bakışı.

Zaten..

uğur karadeniz

kadere göre yaşamaktır ya hayat.

kadere göre yaşamaktır ya hayat.

ederine göre değerlendirmektir ya arkadaş.

veresiye bazen, bazıları ise ölesiye..

serttir ya hava bazen,

ettirmez kimseye soğukluğundan laf.

resimlerin buğulu tarafı gibidir aşk.

odaklanmak gerekir istediğine,

ve bir o kadar da uzak durmak.

kaybederim korkusuna.

buğulanmış cam gibi,

birkaç anlığına yazarsın ya hani,

ya kuruyup gider yada birisi siler.

işte bir o kadar kısa,

bir o kadar da hissettiğin kadar uzun.

kadere göre yaşamaktır ya hayat, sevebildiğince..

uğur karadeniz